Γιώργο, προχώρα! Διάλυσέ τα όλα!

Τριάντα επτά χρόνια δεν είναι ούτε λίγα, ούτε πολλά. Εξαρτάται, βέβαια, πώς το βλέπεις. Δεν θεωρείται μεγάλος ένας άνθρωπος 37 ετών. Ένα κόμμα, όμως; Εξαρτάται από το πώς έχει καταντήσει και από το τι προσφέρει… Μπορεί, π.χ. ένα αυτοκίνητο του 1974 να τσουλάει μια χαρά. Προσφέρει, όμως αυτά, που χρειάζεσαι την σήμερον ημέραν;

Όταν ιδρύθηκε το ΠΑΣΟΚ, οι γονείς μου δεν είχαν καν γνωριστεί. Λογικό κι επόμενο, λοιπόν, να το θεωρώ προϊστορική περίοδο. Ξέρω, όμως, ότι ήταν μια ανάσα στην καταταλαιπωρημένη μεταδικτατορική και δεξιοκρατούμενη Ελλάδα. Και δεν το λέω βάσει των απόψεων, που έχω σχηματίσει από τις ενδοοικογενειακές συζητήσεις για τους εξόριστους και βασανισμένους συγγενείς μου. Το λέω από τις μαρτυρίες ακραιφνών δεξιών, που απηυδισμένοι από την υπεροπτική μακροχρόνια διακυβέρνηση της Δεξιάς (που παρέλαβε ομαλά την σκυτάλη της εξουσίας από τη Δικτατορία), ψήφισαν ΠΑΣΟΚ το 1981, επειδή “Οι Δεξιοί έπρεπε να φύγουν”.

Όταν, λοιπόν, κάτι γίνεται καρκίνωμα και δεν έχει να προσφέρει τίποτα, πρέπει να φεύγει από τη μέση.

Το ΠΑΣΟΚ όταν ήρθε στην εξουσία έφερε ένα σωρό προοδευτικές αλλαγές στην επαρχιώτικη Ελλαδίτσα των αρχών του ’80 – από την κατάργηση της προίκας και της χειροδικίας στα σχολεία μέχρι τη θέσπιση του πολιτικού γάμου και την υποστήριξη του – καλώς εννοούμενου – συνδικαλισμού. Σίγουρα οι περισσότεροι κάτι έχουν να θυμηθούν από αυτές τις θεσμικές αλλαγές και όποιος πει ότι δε θυμάται θα λέει ψέματα και το ξέρει.

Από τα μπουντρούμια στα μπουζούκια

Όταν όμως, η “γλύκα της εξουσίας” άρχισε να… παραγλυκαίνει τους πρώην αγωνιστές του ΠΑΣΟΚ, στους οποίους προστέθηκαν διάφοροι παρατρεχάμενοι τύπου “Γκρούεζα”, και συνειδητοποίησαν πόσο ωραίο είναι να ξημεροβραδιάζεσαι σε φιέστες και μπουζούκια και ακριβά ξενοδοχεία και ταξίδια – με λίγα λόγια όταν κατάλαβαν πόσο ωραίο είναι να είσαι η εξουσία αντί να είσαι στην παρανομία – άρχισε να χαλάει το πράγμα. Και αντί να διορθώσουν τα καφριλίκια της Δεξιάς, άρχισαν να κάνουν (περίπου) τα ίδια.

Φυσικά, θα μου πείτε πως είναι αναμενόμενο η εξουσία να διαφθείρει τον καθένα. Σύμφωνοι! Όταν όμως ένα κόμμα, ένας οργανισμός ή ένα σπίτι θέλει να λειτουργεί σωστά, έχει καθήκον να εντοπίζει τα “μαύρα πρόβατα” και να τα βάζει στη θέση του ή να τα διώχνει από το μαντρί, προτού παρασυρθούν και τα άσπρα πρόβατα. Αν, όμως, ο τσέλιγκας δεν το κάνει αυτό, αποθρασύνονται και τα υπόλοιπα πρόβατα και τα τσοπανόσκυλα και γενικά η τάξη πάει περίπατο!

Σε γενικές γραμμές, αυτή την εντύπωση μου έχει δώσει το ΠΑΣΟΚ, από την αρχή μέχρι σήμερα.

Και κάποια στιγμή ήρθες εσύ, Γιώργο, με όλη την καλή διάθεση και το κέφι και τις ιδέες από το εξωτερικό για να αλλάξεις το Ελλαδιστάν. Και ήρθες να αναλάβεις εξουσία παραλαμβάνοντας καμένη γη από τον υπέρτατο Μπούλη, που διέλυσε ό,τι τελευταίο είχε μείνει όρθιο. Ήρθες, όμως, πάνω σε μια οικονομική κρίση για να πάρεις τα γέρικα πράσινα πρόβατα και να τα βάλεις να δουλέψουν. Με μερικές εξαιρέσεις, τα πρόβατα ήταν αδύνατο να δουλέψουν – αφενός γιατί δεν ήξεραν (ή είχαν ξεχάσει) τι θα πει δουλειά κι αφετέρου επειδή ακόμη κι όσα ήθελαν να δουλέψουν, δεν τα άφηναν τα άλλα πρόβατα και τα τσοπανόσκυλα. Για να μην αναφέρω ότι μερικά από τα πρόβατά σου ήταν ήδη από προηγούμενες θητείες βουτηγμένα στο βούρκο μέχρι το λαιμό. Ήταν λοιπόν δυνατόν να πάει καλά το εγχείρημά σου;

Και από την ημέρα που παραιτήθηκες, γίνονται καθημερινά συζητήσεις για το πότε θα ξεκουμπιστείς από την προεδρική καρέκλα για να κάτσει κάποιος άλλος για να προεδρεύσει σε αυτό το πτώμα, που λέγεται ΠΑΣΟΚ. Ειλικρινά, δε μπορώ να καταλάβω πώς ανέχεσαι αυτή την κατάσταση. Εγώ, προσωπικά, ντρέπομαι για λογαριασμό σου. Πώς δέχεσαι ο κάθε αγράμματος μπουρτζόβλαχος, που το παίζει παράγοντας, να ανοίγει το στόμα του και να εκφέρει άποψη για το πότε θα φύγεις από την προεδρία του κόμματός σου; Στην οποία, εξελέγης! Αυτό, όμως, φαίνεται ότι είναι το πρόβλημά σου. Η υπερβολική ανοχή σου απέναντι στα κάθε λογής μαυροπράσινα πρόβατα και, ίσως η ανασφάλειά σου. Φαντάζεσαι ένα μαντρί, όπου ο τσοπάνης ρωτάει τα πρόβατα και σκυλιά τι θέλουν να κάνουν και να τα αφήνει να το κάνουν; Ε, αυτό έκανες εσύ γι’ αυτό έφτασες σήμερα εδώ.

Αν θες να μη μείνεις στην ιστορία ως ο αποτυχημένος “Γιωργάκης”, που έχασε δύο εκλογές και έγινε πρωθυπουργός μόνο για μια κουτσουρεμένη θητεία… Αν θες να μη σε “κυνηγάει” η ατάκα του ανθρώπου, που πρόδωσε τον παππού σου, “Δεν κάνει το παιδί”… Αν θες να βοηθήσεις ώστε να δημιουργήσεις τις συνθήκες για να ανοίξει ο δρόμος στις πραγματικές προοδευτικές δυνάμεις (όχι τύπου Τσίπρα και μαλακίες) να κάνουν κάτι καλό απαλλαγμένες από την σκιά του ΠΑΣΟΚ όπως ήταν, όπως είναι και όπως θα έπρεπε να είναι…

Διάλυσέ το,  το τιμημένο!

Αν θες να αποχωρήσεις με το κεφάλι ψηλά και να εξαφανίσεις (κατά το δυνατόν) αυτό το βρωμερό καρκίνωμα που είναι σήμερα το ΠΑΣΟΚ (με τους Άκηδες, τους Λαλιώτηδες και τους ομοίους τους), διάλυσέ το! Μην αφήσεις να παρακμάζει άλλο αυτό, που έφτιαξε ο πατέρας σου με αγώνες (και κατάφερε να βλάψει με διάφορα που έκανε, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Μην αποχωρήσεις απλώς αθόρυβα και ενοχικά, όπως διαβάζω ότι θα κάνεις, όσο γράφω αυτές τις γραμμές.

Ευχαρίστησε όλους όσοι υποστήριξαν όλα αυτά τα χρόνια το Κίνημα και αποχαιρέτησέ το. Γιατί είναι καλύτερα να προλάβεις να το κάνεις εσύ αντί να το κάνουμε εμείς.

Καληνύχτα, Γιώργο…