Γιατί θα ψηφίσω (κι εγώ) Δράση

Αν η πρώτη σου αντίδραση σε αυτό τον τίτλο είναι «Κι εμένα τι με νοιάζει;;;», τότε έχεις κάνει κατά λάθος κλικ και μη συνεχίσεις το διάβασμα! Είσαι κατασταλαγμένος ψηφοφόρος, ξέρεις τι θα ψηφίσεις και μάλλον κοιτάς αφ’ υψηλού ό,τι αντίθετο στην ιδεολογία σου. Γεια σου λοιπόν και σε ευχαριστώ που πέρασες από το blog μου. Αν όμως, δεν σκέφτηκες αυτό, τότε εδώ μπορείς να βρεις τη δική μου οπτική σχετικά με το γιατί αποφάσισα στις εκλογές αυτές να ψηφίσω την Δράση/Φιλελεύθερη Συμμαχία.

Κατ’αρχήν να διευκρινίσω ότι ο Στέφανος Μάνος στο μυαλό μου ήταν πάντα ο «κακός» υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη (ο Μητσοτάκης μού είναι εις τους αιώνας τον αιώνων θεομίσητος για πολλούς λόγους). Ήμουν μικρή όταν ανέλαβε και δεν καταλάβαινα πολλά, όμως, είχα ακούσει για ανθρώπους, που είχαν χάσει την δουλειά τους σε μεγάλη ηλικία εξαιτίας του και αναγκάστηκαν να αλλάξουν επάγγελμα – κάτι ομολογουμένως δύσκολο σε προχωρημένη ηλικία. Δεν ξέρω αν όλα αυτά ευσταθούν. Δεν έχω επιχειρήσει να τα διασταυρώσω σήμερα, που πλέον καταλαβαίνω κάτι περισσότερο από τότε. Όμως, το λέω για να σας διευκρινίσω ότι στο μυαλό μου, ο Μάνος ήταν πάντα ένας άνθρωπος αχώνευτος, που εξαιτίας και του φιζίκ του (ξέρετε πόση σημασία δίνουν τα μικρά παιδιά σε αυτό), δεν μπορούσα να τον υποφέρω.

Αυτές οι εκλογές, μου φαίνονται πολύ παράξενες. Ο καθένας έφτιαξε κι ένα κόμμα και διεκδικεί μια θέση στη Βουλή, στα διπλανά έδρανα με τους πρώην κομματικούς συνοδοιπόρους τους, με τους οποίους τώρα θα τσακώνονται αντί να συμφωνούν. Μέσα σε αυτή την οχλαγωγία και τις αντικρουόμενες ιδεολογίες με τους επαγγελματίες πολιτικούς, έπεσα πάνω και στον ήρεμο και απλό λόγο του Μάνου. Άρχισε με απλή αριθμητική να εξηγεί γιατί και πώς μπορούμε να αυξήσουμε τις συντάξεις των χαμηλοσυνταξιούχων και να σταματήσουμε να πληρώνουμε αυτές τις δυσβάσταχτες εισφορές στα Ταμεία, πώς να βελτιώσουμε τις δημόσιες υπηρεσίες (σας έχω πει πόσο τις λατρεύω;) και πολλά άλλα.

Τον παρακολούθησα λίγο, μου φάνηκαν λογικά αυτά που έλεγε, και αποφάσισα να του δώσω μια ευκαιρία. Μετά άρχισα να βλέπω στα social media ότι άνθρωποι των οποίων την γνώμη εκτιμούσα, υποστήριζαν κι αυτοί τον Μάνο. Είδα ότι και δυο γνωστοί μου, τους οποίους επίσης εκτιμώ, πολιτεύονται στην Α’ Αθήνας (ο Κωνσταντίνος Αλεξάκος και ο Κώστας Κουκόπουλος). Φυσικά, δεν είναι λίγοι αυτοί, που μου λένε ότι ίσως η ψήφος μου να πάει χαμένη, εφόσον μπορεί να μην μπει στη Βουλή. Εγώ θέλω όμως να βοηθήσω να μπουν στη Βουλή έστω και λίγοι από τους ανθρώπους, που άκουσα να μιλούν στην συγκέντρωση των υποψηφίων της Α’ Αθήνας. Μίλησαν με ειλικρίνεια, με συστολή, με απλό λόγο όπως οι καθημερινοί άνθρωποι. Και κυρίως – μη γελάσετε – με πολύ τρακ γιατί, όπως είπαν, δεν είχαν μιλήσει ποτέ μπροστά σε μεγάλο ακροατήριο. Για κάποιους, αυτό μπορεί να ακουστεί αρνητικό. Όχι, όμως, για μένα, που είδα μη επαγγελματίες πολιτικούς και ανθρώπους, που γύρισαν από το εξωτερικό για να υποστηρίξουν αυτή το κόμμα, επειδή πιστεύουν ότι μια συντονισμένη κίνηση, από ανθρώπους που πιστεύουν στα ίδια απλά πράγματα και έχουν λογικούς στόχους (π.χ. να μην σπαταλούν όλο τους το δημιουργικό χρόνο στις δημόσιες υπηρεσίες για να συγκεντρώνουν ατελείωτα δικαιολογητικά), μπορεί να βοηθήσει προς το καλύτερο.

Ένας γνωστός μου μου είπε ότι ενοχλήθηκε από κάποιες δηλώσεις του Βαλλιανάτου (και είμαι σίγουρη ότι πολλοί δεν τον συμπαθούν). Να θυμίσω ότι ο Βαλλιανάτος είναι πρόεδρος της Φιλελεύθερης Συμμαχίας, του κόμματος με το οποίο η Δράση κατεβαίνει μαζί στις εκλογές. Τη γνώμη μου για τους γκέι, δε θα την αναλύσω σε αυτό το post. Όσα ήθελα να πω τα έχω πει παλαιότερα εδώ. Τα υπόλοιπα θα τα κρατήσω για εμένα. Το πιο παράξενο, όμως, είναι ότι ο Μάνος, ένας άνθρωπος που σου δίνει την εντύπωση ενός συντηρητικού μεγάλου ανθρώπου, συνασπίστηκε με ένα κόμμα, πρόεδρος του οποίου είναι ένα πρόσωπο, που έχει προκαλέσει στο παρελθόν ποικίλα σχόλια, ενώ δηλώνει ανοιχτά ότι είναι ομοφυλόφιλος (σκεφτείτε μόνο πόσοι ντρέπονται να το πουν) και ότι έχει εργαστεί ως συνοδός! Εμένα, αυτά, μου είναι αρκετά για να πιστέψω ότι στο μυαλό αυτών των ανθρώπων, υπάρχει η διάθεση και η πρόθεση για πραγματική αλλαγή, και ότι πέρα και πάνω από τα ταμπού και τις σεμνοτυφίες, δίνουν σημασία στις απόψεις του άλλου!

Φυσικά, πολλοί ακόμη μου λένε ότι δεν τους πολυαρέσει ο ένας ή άλλος, που βρίσκονται στα ψηφοδέλτια. Πείτε μου όμως, πόσες φορές δεν έχετε ψηφίσει κάποιο κόμμα παραβλέποντας πολλούς από τους υποψηφίους του; Υπάρχει άνθρωπος που ψήφισε Νέα Δημοκρατία χωρίς να παραβλέψει τον Γιακουμάτο ή τον Μανώλη και υπάρχει ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ, που δεν «αναγκάστηκε» να ξεχάσει τον Τσοχατζόπουλο ή τον Γείτονα;! Τέλεια ψηφοδέλτια δεν υπάρχουν. Όμως, υπάρχουν ψηφοδέλτια με ανθρώπους, που δεν έχουν  χαρακτηριστεί από κανέναν «λαμόγια της πολιτικής».

Όσον αφορά το δίλημμα ορισμένων σχετικά με το αν θα ψηφίσουν Μάνο ή Ντόρα (!), να πω ότι και μόνο το γεγονός ότι του κόμματος ηγείται η μεγάλη κόρη της «Αγίας Οικογενείας», για την οποία επίσης έχω πει την γνώμη μου εδώ (και είναι πολύυυυυ αρνητική) και γύρω της έχει διαφόρους πρώην Νεοδημοκράτες, αρκεί για να καταλάβετε γιατί δεν πρόκειται ούτε καν να αγγίξω το ψηφοδέλτιό της Δημοκρατικής Συμμαχίας.

Επίσης, οι λόγοι για τους οποίους δεν πρόκειται να στηρίξω ούτε για πλάκα τον Βενιζέλο είναι εδώ.

Το site της Δράσης είναι αυτό: drassi.gr και εδώ μπορείτε να βρείτε όλους τους υποψηφίους της: http://bit.ly/KhchFv.

Facebook page: facebook.com/drassi.gr

Twitter: @drassi